Primrose Path - Ruminations

Son yıllarda Avustralya, progresif metal dünyasının öncü ülkelerinden biri haline geldi. Batı Avustralya’nın başkenti Perth şehrinden arz-ı endam eden Primrose Path, bu yükselişi daha da güçlendiriyor. 2021’de yayımladıkları ‘Matriffe’ adlı EP ile potansiyelini hissettiren grup, ilk albümleri ‘Ruminations’ı 28 Şubat’ta dinleyiciyle buluşturdu. Albüm, zihinde sürekli dönen düşünceleri ifade eden bir kavramdan adını alırken, Lindsay Rose’un yakıcı vokaliyle şekillenerek kimliğini oluşturuyor. Konsept bir çalışma olmamasına rağmen tematik olarak tutarlı bir yapı sunduğunu söylemek mümkün.

Albümün açılışını yapan ‘Irrelevance’, davulda Herb Bennetts’ın yer aldığı tek şarkı. Diğer parçalarda Voyager grubundan tanıdığımız Ashley Doodkorte performans sergiliyor. Gitarlarda Brenton Lush ve Matt Gashk, ritim gitarda Taz Gallant (Obstruct, Unrepent, HEX), bas gitarda Scott Henry, teknik becerilerini şova dönüştürmeden harikalar yaratıyor. Grunge ve gotik etkilerin kök saldığı, yer yer djent’le beraber kükreyen modern progresif metalin sınırlarını akıllıca zorluyorlar. Ağır riff’lerin hipnotik pasajlarla iç içe geçen yoğunluğu, neredeyse sezgisel bir rotada ilerliyor. Armonik/melodik yapı, zıtlıkları uyum içerisinde bir araya getiren son derece dengeli ve rafine bir senteze sahip. Karmaşık modülasyonlara sapmadan kompozisyon bütünlüğünü koruyan kontrollü yaklaşımları hayranlık uyandırıcı.

Albümün nabzı, hiç kuşkusuz Lindsay Rose’un kimi zaman kırılgan kimi zamansa kılıç kadar keskin ve yaralayıcı titreşimlerinde saklı. İcrasındaki dinamik geçişler, dramatik etkiyi artırarak parçalara canlılık ve gerilim yüklüyor. Müziklerini “psychedelic space-witch metal” olarak tanımlayan grubun bir hayranı, bu ifadesinde fazlasıyla haklı. Vokalin büyüsüyle örülen albüm, hem karanlığa hem de ışığa yönelen bir ritüel hissiyle yankılanıyor.

‘Ruminations’, teknik başarısından çok kurduğu duygusal evrenle ön planda. Bireyin kendi varoluşunu, kırılganlıklarını ve bastırdıklarıyla yüzleşmesini merkeze alırken, ‘Propensity’ ve ‘HEX’ gibi umuda dokunan parçalara da yer veriyor. Bu yönüyle, yalnızca dinlenen değil, hissedilen ve zamanla içselleştirilen bir deneyime dönüşüyor. Türler arası geçişle müzikal dilini inşa eden Primrose Path, 2025’e çok kıymetli bir albüm hediye etti. ‘Ruminations’, sadece kurduğu atmosferle değil, özenli prodüksiyonuyla da dikkate değer.

Modern progresif metalin gelişimini takip etmek isteyenlerin artık gözünü çevirmesi gereken yer kesinlikle Avustralya. Bu coğrafyadan çıkan her projeye bir şekilde yakalanmayı başarıyorum. Keşfedilmeyi bekleyen büyük bir birikim ve geleceğin sound’unu inşa edebilecek güçlü bir yaratıcılık var burada. Karnivool ve Caligula’s Horse gibi progresif metal devleriyle aynı sahneyi paylaşarak tanınırlığını giderek artıran Primrose Path de bunlardan biri. Mutlaka kulak verin!