Leprous - Melodies of Atonement

Norveç’in Notodden adındaki kasabasında doğan Leprous, progresif metal sahnesinin özgün temsilcilerinden biri olarak kabul ediliyor. Grubun kurucu üyeleri vokal Einar Solberg ve gitarist Tor Oddmund Suhrke’nin ortaklığı, 2000’lerin başından bu yana grubun kimliğini koruyan önemli unsurlardan. Tabii Einar Solberg’in vokal rengi de Leprous’un kimliğinin belirleyici unsurlarından biri.

Leprous’u diğer progresif metal gruplarından ayıran, teknikten çok duygusal yanı merkeze alması; bu da büyük ölçüde Einar’ın vokal tarzından kaynaklanıyor. Hatta bizim bunu aramızda “yanık ses” olarak da tanımladığımız olmuştu ki bu da dinleyicide duyguyu hissettiriyor.

Grubun kariyerindeki dikkat çekici bir nokta, Norveçli black metal grubu Emperor’un kurucusu Ihsahn ile olan bağı. Grup üyeleri uzun yıllar Ihsahn’ın canlı performanslarında destek grup (backing band) olarak sahne aldı. Leprous’un ikinci albümü olan ‘Bilateral’ (2011) albümünde ise Ihsahn prodüksiyon destekçisi olarak yer alırken, ‘Thorn‘ isimli parçada da konuk vokal olarak yer aldı. Leprous, albüm kayıtlarının bazılarını Ihsahn’ın stüdyosu Ivory Shoulder Studio’da yaptı. Bu da pek çok açıdan Leprous’un kariyerinde önemli bir adım oldu. İşin magazin kısmına da değinirsek, Einar ile Ihsahn arasında ailevi bir bağ da var. Einar, Ihsahn’ın eşi Heidi Solberg Tveitan’ın kardeşi. Bu bağ yalnızca sosyal değil, müzikal paylaşımlara da zemin hazırladı.

Tüm bu deneyimler Leprous’un kariyerine katkı sağlarken, her albümde farklı bir yönünü ortaya koyan grup 30 Ağustos 2024’te ‘Melodies of Atonement’ adlı albümünü yayınladı. Bu albümdeki dönüşümün, sert ve daha teknik bir metalden duygusal yoğunluğu daha ön plana çıkaran bir dönüşüm olduğu söylenebilir.

Yani aslında teknik zenginlik hâlâ mevcut ancak melodi ve duygu daha öncelikli; elektronik efektler ise destekleyici rolde. Albümün prodüksiyonu da oldukça temiz ve adeta canlı performans hissi taşıyor. Özellikle bu sene İstanbul’da düzenlenen Headbangers Weekend’de sahne alan grubun bu albümden ‘Silently Walking Alone’, ‘Like A Sunken Ship’ ve ‘Atonement’ parçalarını canlı çalmasından sonra albümü baştan sona tekrar tekrar dinledim ve bahsettiğim canlı performans hissini daha net fark ettim.

Yine grubun önceki işlerinden farklı olarak, orkestral elementlerden ziyade grup üyelerinin performansları daha öne çıkmış. Zaten grup da albümle ilgili duyurularda “Orchestral elements are gone” şeklinde açıklama yapmıştı. Öte yandan önceki albümlerde daha belirgin olan progresif unsurlar bu albümde daha geri planda kalmış. O nedenle bu albümde grubun progresif metal kimliğinden uzaklaştığını düşünüyorum. Albümün güçlü olduğu yönler ise elbette yine Einar’ın güçlü ve duygulu vokali, prodüksiyon kalitesi ve yansıttığı canlı performans hissi.

Albümün kapağı da orijinal fotoğraf ve grafik çalışması ile üretilmiş. Kapakta yarı saydam bir organizma formu görüyoruz; bu görüntü Rhabdonella Spiralis adlı denizel bir mikroorganizmanın mikroskobik fotoğrafından esinlenilmiş. Fotoğraf, sucul mikroorganizmalar konusunda uzmanlaşmış Sorbonne Üniversitesi’nde araştırmacı olan Dr. John R. Dolan’a ait ve bu fotoğraf üzerinde grafik çalışması yapılmış. Bu canlı aslında görünmeyenin içindeki karmaşıklığın metaforu olduğundan, içe bakmayı, farkındalığı ve yüzleşmeyi anlatan ‘Melodies of Atonement’ ile oldukça bağdaşıyor.

Albümde öne çıkan şarkılar ise şu şekilde:

• Atonement: İlk single olarak yayınlanan bu şarkı albümün ikinci şarkısı. Gitarların oldukça belirgin olduğu bölümler içeriyor. Şarkının “It’s all because of you” şeklindeki nakarat kısımları da dinleyende güçlü etki bırakıyor.
• Like A Sunken Ship: Üçüncü single olarak çıkan bu şarkı albümün beşinci şarkısı. İlk dinlediğimde girişteki baslar dikkatimi çekmişti. Growl vokaller, daha karanlık riffler ve patlamalar ön planda. Parçadaki “la-la-la” bölümleri ise akılda kalıcı.
• Silently Walking Alone: Albümün açılış parçası ve ikinci single’ı. Parça kademe kademe yükseliyor ve oldukça dinamik.