In Mourning – The Immortal

2000’lerin başından bu yana faaliyetlerine devam eden İsveç progresif melodic death metalinin öncü gruplarından birine evrilen grubun yeni albümü ile de bu çizgisini koruyarak keyifli bir albüme imza attığını söyleyebiliriz. Albüm, melodik yanı ağır basan aksak ve sert ritimlere ek olarak clean ve brutal vokal geçişlerindeki uyum ile dinleyicide heyecan uyandıran bir yapıya sahip. Intro ile birlikte 9 şarkı olan albümde, şarkıların akışına istinaden şahsen neden orada olduğunu anlamadığım Moonless Sky şarkısını saymazsak, güçlü ritimlerin melankoliye doyduğu bu tarzı seven herkesi gayet memnun edecek seviyede olduğu söylenebilir.

Birçok alanda tartışmaya yol açabilen şarkıların yapısal benzerliği nedeni ile olumsuz yorumlar alınabilecek olsa da, şahsi düşüncem olarak bu yapının korunmasının ve geliştirilmesinin bir grubu daha güçlü kılan yanlarından biri olduğunu ifade etmek isterim. Uzaklardan gelen bir ton ve melodi ile bir grubu tanıyabilmek, o grubun kendine has bir imzaya sahip olduğunu gösteriyor. In Mourning de tam olarak böyle bir grup.

Bu albümde, daha önceki albümlere nazaran clean vokaller bir tık daha ön plandayken, brutal geçişlerdeki dengenin çok iyi korunduğunu bir kez daha belirtmek isterim. Davulların da çok daha net ve albüme yön veren enstrüman olduğunu söylemek yanlış olmaz. Doom metal öğelerine birçok şarkıda rastlamak da mümkün. Lirik olarak ölümsüzlük ve fanilik gibi temalar ön plana çıkmış.

Albümde öne çıkan parçalarıysa şu şekilde sıralanabilir:

• Silver Crescent: Intro sonrası çok sert bir başlangıç ile enerjiyi doruklara çıkaran şarkı, ani bir düşüş ile nakaratta dinleyiciyi soluklandırıyor. Davullar ve gitar sololarıyla süslenen yoğun sözleri ile de öfke ve melankoliyi bir arada yaşatıyor.
• Song of the Cranes: Silver Crescent’in devamı niteliğinde bulduğum şarkı. Geçişler ve düzen o kadar yakın ki bir hikayenin devamı olarak nitelendirebilirsiniz. 2.30’dan sonra gelen aksak ritim ve ardından gelen solo ile atmosferi bir anda bambaşka bir yöne çeviriyor.
• The Sojourner: Albümdeki en sert şarkılardan biriyken, gelen clean vokalli harika bir nakarat ve ardından gelen gitar solo ile akıllarda yer tutacak çok güzel bir şarkı.
• Staghorn: Yine albüm başındaki gibi The Sojourner’ın devamı niteliğinde sayılabilecek, çok yüksek enerjili başlayıp gelen clean vokalli nakarat ve ardından oryantal melodilerle bezenmiş muhteşem bir ara geçiş ile albümün en iyi şarkılarından birine dönüşmüş; öfke ve melodiler arasındaki ince geçişlere ve In Mourning tarzına en büyük örneklerden birine dönüşmüş şarkı.

Genel olarak dinlenmesi gereken, progresif metal sevenleri memnun edecek klasik bir In Mourning albümü olduğu söylenebilir.