CKRAFT - Uncommon Grounds

Yılın en çarpıcı işlerinden biri olan ‘Uncommon Grounds’ın arkasında, sınır tanımayan son derece yetenekli bir Fransız grup var: CKRAFT.

Charles Kieny (akordeon), Théo Nguyen Duc Long (tenor saksafon), Antoine Morisot (gitar), Marc Karapetian (bas) ve William Bur’dan (davul) oluşan Paris merkezli enstrümantal beşli, albümlerinin adına yaraşır biçimde farklı dünyaları ortak bir zeminde buluşturma noktasında yine tavizsiz. Eklektizme meydan okuyan grup, metal müziğin hiddetine karışan caz ruhunu, Orta Çağ’ın baskın stili Gregoryen melodilerle zamk gibi birbirine kenetliyor. Metalik omurganın üzerinde dans eden saksafon ve synth akordeon adeta kıvılcımlar saçıyor. Disonanslarla hayat bulan bu tuhaf ve zorlayıcı etki, duygu yaratmada son derece etkili.

‘Uncommon Grounds’, geçmişin ruhani derinliğini modern kaosla harmanlayan 2022 tarihli ilk albüm ‘Epic Discordant Vision’a kıyasla sade ve içgüdüsel. Uzun pasajların yerini alan kısa ve temkinli cümleler, grubun deneysel kimliğine ölçülü bir ifade kazandırmış. Parçaların değişmeyen karmaşası hipnotize edici etkiyi koruyor. Armonik yapı daha olgun ve tutarlı. Müzikal dil çoğu zaman agresif, karmaşık ama bilinçli bir kurguya sahip. Sert rifflerle gelen patlamalar, Gregoryen motiflerin monofonik formuyla sonsuz bir çatışma halinde. Sarsıcı titreşimler, işitsel algının sınırlarını aşarak içgüdülerimize dokunan, neredeyse ilkel bir yankıya dönüşüyor.

CKRAFT, yalnızca müzik türlerinin değil, düşünsel sınırların da ötesine geçen özgün bir yaklaşımın mimarı. İnsanlık, inanç, güç ve varoluş temalarını sorgulayan fikirler, mistik bir yoğunluk ve modern bir üslubun birleşimiyle dile geliyor. Grubun merkezinde yer alan akordeon sanatçısı Charles Kieny, geleneksel ve elektronik seslerle bu etkiye yön veren temel isim. Bilim-din karşıtlığını müzikal bir yapı içerisinde bu denli organik ele alan çok fazla eser bulamazsınız.

Açılış parçası ‘All You Can Kill’, Gregoryen ilahisi ‘Dies Irae’ ile şekillenen uğursuz, ritmik bir patlama adeta.

İkinci parça ‘Bring Forth the Imperial Ghost’, Meryem Ana’ya atıfta bulunarak doğum kavramını ele alıyor.

Üçüncü parça ‘Steadfast (In the Face of Tribulations)’, blues shuffle’a yaptığı vurguyla ön planda.

Dördüncü parça ‘Misconstruction of the Universe’, Gregoryen ilahisi ‘Universi Qui Te Expectant’ ile ezoterizme kapı aralıyor.

Beşinci parça ‘Uncommon Grounds’, müziğin özündeki çeşitliliğe dikkat çekiyor.

‘Salve Regina (tonus solemnis)’den bir melodi içeren altıncı parça ‘Pageantrivia’, hükümdarların ve dinlerin kurduğu güç karşısında bireysel hayatın değeri üzerine bir nevi meditasyon görevinde.

Yedinci parça ‘Swallowed By The Storm’, Aziz Nichols’a ithaf edilen Gregoryen ilahisi ‘Sospitati Dedit Egros’tan ilham alıyor.

Guillaume de Machaut’un ‘Kyrie’ temasından alıntılanan sekizinci ve son parça ‘Nostre’ ise, inançların bilim ve moderniteyle süregelen çatışmasını aktarıyor bizlere.

Albüm, derin dokunuşlarıyla deneyselliğe açık olanlar için unutulmaz bir bilinç dışı deneyime gebe. Ortak yazılan ‘Uncommon Grounds’ hariç tüm beste ve düzenlemeler beşlinin beyni Charles Kieny’e ait. Çarpıcı kapak tasarımı, illüstratör Olivier Laude’nin imzasını taşıyor. 19. yüzyılın sonlarına ait bir litografi çalışmasından alınan görselin karanlık kompozisyonu, kurulan atmosferle büyük uyum içerisinde. Albümü dinlemeye başlamadan önce bile kapağına bakıp içinde kaybolabilirsiniz. ‘Uncommon Grounds’, alışılmışın ötesinde sesler arayanlara benzersiz bir deneyim yaşatacak.