Progressive Metal – 1995
Yıl 1610, Engizisyon Mahkemesi’nin bilimi ortadan kaldırmak için her şeyi yaptığı Floransa’dayız. Galileo, teleskobunu ilk defa Jüpiter’e çevirdiğinde mahkemenin kendisine karşı çıkacağını biliyordu fakat o, paradigma değiştiren “her şeyin Güneş etrafında dönmediği” fikrinin, Jüpiter’e farklı akşamlarda baktığında, uyduları her akşam farklı konumlarda görmesinden ortaya çıkacağını bilmiyordu.
Tam olarak bu noktada İtalyan progresif metal grubu Time Machine’in ilk albümü ‘ACT II: Galileo’ devreye giriyor. Albüm, progresif metal ile bilimsel bir aydınlanmayı buluşturuyor. Galileo’nun hayatı, fikirleri, bilim üzerine harcadığı zamanı ve bu tüm uğraşmaları karşısında toplum ve kilise tarafından maruz kaldığı zorlukları inanılmaz konsept bir hikâye, güçlü tonlar, müthiş klavye düzenlemeleri ve dramatik vokal performanslarıyla anlatıyor. Albüm, dinleyiciyi yalnızca bir müzik deneyimine değil, aynı zamanda bir bilimsel yolculuğa çıkarıyor.
Konsept bir yapıya sahip olan albümde bütünlük ilk baştan göze çarpıyor ve her şarkı Galileo’nun farklı bir yaşam sahnesinin yansıması olarak ele alınıyor. Özellikle acıklı, karanlık, dramatik atmosfer yaratan klavye ve orkestralı bölümler, uzun enstrümantal geçişler, Galileo’nun bilime olan inancını ve aynı zamanda dönemin karanlık, zorlu engellerini ve baskılarını çok iyi yansıtıyor. Sadece yapılmış bir progresif metal müzik albümü olmayan bu albüm, tarihsel bir bilimi hikâye çerçevesinde anlatıyor. Bir yanda inanılmaz bir aydınlanma, bir yanda baskı, bir yanda yalnızlık… ama son söz olarak tabii ki “E pur si muove”.
 
															Öne çıkanlar:
- Stargazer
- Burning in the Wind
- Cold Flames of Faith
- White Collars
- I Can’t Smile
 
															Öne çıkanlar:
- Stargazer
- Burning in the Wind
- Cold Flames of Faith
- White Collars
- I Can’t Smile


