Derev - Troubled Mind

Kimi albümler vardır, dinlerken aynı zamanda hissedilir ve ruhunuza da dokunur. Derev’in 2025 Mart ayında yayımladığı ‘Troubled Mind’ albümü de tam olarak böyle bir albüm. Grubun kuruluş hikayesi ise albümün duygusal derinliğini anlamak adına iyi bir başlangıç noktası.

Derev, yalnızca müzikal tarzıyla değil, kökenindeki hikâyeyle de dikkat çeken bir grup. Grubun temelleri, Orta Doğu’daki savaştan kaçarak Kanada’ya yerleşen davulcu Michel Karakach ile onun çocukluk arkadaşı olan ve ailesiyle Kanada’ya göç eden gitarist Armando Bablanian tarafından atılıyor. Çocukluk hayallerini gerçekleştirme niyetiyle bu grubu kurduğunu ifade eden ikili, yaşadıkları yerinden edilme ve belirsizlik duygularını müziğe dönüştürüyor.

Grubun en dikkat çeken özelliği, Orta Doğu melodilerini ve ritimlerini Batı progresif formuyla harmanlaması. Darbuka ve cajon gibi enstrümanlar, progresif rock’ın karmaşık yapısıyla birleştiriliyor.

Grup bir röportajında şu ifadeyi kullanmış:

“The Middle Eastern influence in our sound is innate. We grew up surrounded by that type of music, and it will always be a part of us.“

“Derev” kelimesi Ermenice’de “yaprak” anlamına geliyor. Grubun açıklamasına göre bu isim “yeni yaşam ve yeni umut” ile bağlantılı. Grubun mottosu ise: “Divided by war, united by music.”

‘Troubled Mind’, Derev’in ilk stüdyo albümü olmasına rağmen oldukça olgun ve dengeli bir albüm. Albümde, teknik ustalık ve duygusal yoğunluk bir araya getirilmiş. Zaman imzası değişiklikleri ve ani tempo değişimleri, albümün progresif yapısını ortaya koyarken; şarkı sözleri ve ruha dokunan gitar soloları albümün duygusal derinliğini yansıtıyor. Elbette vokalist Mike Symons’ın temiz vokali ve tabiri caizse bizim “yanık ses” olarak nitelendirebileceğimiz sesi de duyguyu dinleyiciye geçirmede çok etkili.

Prodüksiyon ise temiz ve dengeli; enstrümanlar birbiriyle uyumlu, gitarlar net, davullar güçlü ve vokal ön planda ancak abartısız. Teknik virtüözlük, duygusal anlatımı gölgelememiş.

Albümden bazı parçalar:

‘Buried Voice‘; albümün açılış parçası. Davul ritimleriyle başlayıp sert gitar riff’leri devreye giriyor. Sona doğru tempo aniden yükseliyor ve sakinleşerek duygusal bir gitar melodisiyle sona eriyor. Parçada, kişinin kendi hatalarıyla yüzleşip huzura kavuşması anlatılıyor.

‘Cyclone’; albümün ikinci parçası. Gitar ve davul arasındaki etkileşim dikkat çekiyor. Gitar solosu ise parçanın zirve noktalarından ve parça oldukça duygusal. Parçada, geçmiş hataları yüzünden kendini affedemeyen birinin mücadelesi ele alınmış.

‘Room 9’; albümün dördüncü parçası. Giderek sertleşen gitarlar ve karmaşık davul ritimleri gerilimli bir atmosfer kuruyor. Parçada, kendi zihninin içinde kaybolma ve içsel kaos anlatılıyor.

‘Paracusia’; albümün beşinci ve grubun enstrümantal yönünü öne çıkardığı, progresif rock’ın deneysel tarafına yakın olan parçası. Bas gitar aktif, sonlara doğru klavyeler devreye giriyor. Parçanın adı “işitsel halüsinasyon”.

‘Tides of Time’; albümün altıncı parçası. En duygusal ve içten parçalarından biri. Aynı zamanda albümde benim de bıkmadan dinlediğim parça. Huzurlu ve sakin bir gitar melodisiyle başlıyor. Parça ilerledikçe gitar tonları yoğunlaşıyor, vokal öne çıkıyor ve sonlara doğru gitar solosu ile parça duygusal bir doruğa ulaşıyor. Parça, kendi yaralarını kabul etme ve iyileşme üzerine.

‘Darker Self’; albümün yedinci parçası. Girişte duyduğumuz darbuka ile Orta Doğu ritimleri ön plana çıkmış. Darbuka zaman zaman eşlik etmeye devam ediyor. Yine içten bir gitar solosu dinliyoruz ve parça darbuka vuruşları ile son buluyor.

Genel olarak ‘Troubled Mind’, müzikal yetkinliği ve etnik enstrüman kullanımı ile öne çıkarken albümün en güçlü yanı duygusal derinliği. Zihinsel karmaşa, içsel çatışma ve insanın kendi karanlığıyla yüzleşmesi üzerine kurulu olan albüm, konseptsel ve duygusal bir anlatı sunuyor bize. Troubled Mind, Derev’in geçmişle yüzleştiği, kendi müzikal kimliğini oluşturduğu ve progresif rock sahnesinde kendine özgü bir ses yarattığı bir albüm olarak karşımıza çıkıyor. Mutlaka kulak verilmesi gereken bir albüm.